Off-line versie van de Bijbel en de christelijke harp , er is geen internetverbinding nodig om te lezen (verbinding is alleen nodig als je een harplied wilt horen).

Om naar de Harp-index te gaan, start je het applicatiemenu en selecteer je 'Harp'.

Dit is de Almeida-versie volledig gecorrigeerd en bijgewerkt . Als u de app leuk vond, laat dan uw opmerkingen en de notitie achter. De applicatie zal constant worden bijgewerkt, dus stuur uw suggestie naar summtech.dev@gmail.com.

Over Almeida:

De vertaling door João Ferreira de Almeida wordt als een mijlpaal in de geschiedenis van de Bijbel in het Portugees beschouwd, omdat het de eerste vertaling van het Nieuwe Testament uit de oorspronkelijke talen was. Eerder werd verondersteld dat er versies van de Pentateuch waren die uit het Hebreeuws werden vertaald. Volgens deze gegevens zou João Ferreira de Almeida in 1642 op 14-jarige leeftijd Portugal verlaten hebben om in Malakka (Maleisië) te wonen. Hij was lid geworden van het protestantisme, kwam uit het katholicisme en was overgeplaatst om te werken in de plaatselijke Nederlands-hervormde kerk.

Hij kende de Vulgaat al, omdat zijn oom een ​​priester was. Na op 14-jarige leeftijd in het protestantisme te zijn veranderd, vertrok Almeida naar Batavia. Aan de 16 jaar vertaalde een samenvatting van de evangelies van het Spaans aan de Portugees, die nooit werd gepubliceerd. In Malakka vertaalde hij delen van het Nieuwe Testament ook vanuit het Spaans.

Op zijn 17e vertaalde hij het Nieuwe Testament uit het Latijn, uit de versie van Theodore Beza, en vertrouwde hij ook op de Italiaanse, Franse en Spaanse versie.

Op zijn 35e begon hij te vertalen vanuit werken geschreven in de originele taal, hoewel het een raadsel is hoe hij deze talen leerde. Het was gebaseerd op de Masoretische tekst voor het Oude Testament en een uitgave uit 1633 (door de gebroeders Elzevir) van de Textus Receptus. Hij gebruikte ook vertalingen van de tijd, zoals Castiliaans Reina-Valera. De vertaling in het Nieuwe Testament werd voltooid in 1676.

De tekst is ter beoordeling naar Nederland gestuurd. Het herzieningsproces duurde vijf jaar en werd gepubliceerd in 1681 nadat meer dan duizend wijzigingen waren doorgevoerd. De reden is dat de Nederlandse reviewers de vertaling wilden harmoniseren met de Nederlandse versie die in 1637 werd gepubliceerd. De East India Company beval dat de defecte exemplaren zouden worden verzameld en vernietigd. Degenen die werden gered, werden gecorrigeerd en gebruikt in protestantse kerken in het oosten, waarvan er een in het British Museum wordt tentoongesteld.

Almeida zelf herzien de tekst voor tien jaar, gepubliceerd na zijn dood in 1693. Bij het bekijken, werkte hij ook aan het Oude Testament. De Pentateuch werd voltooid in 1683. Er is een vertaling van de Psalmen die in 1695 werd gepubliceerd, als bijlage bij het Boek van het Gemeenschappelijke Gebed, anoniem maar toegeschreven aan Almeida. Almeida slaagde erin te vertalen tot Ezechiël 48:12 in 1691, het jaar van zijn overlijden, Jacobus op den Akker voltooide de vertaling in 1694.

De volledige vertaling, na veel herzieningen, werd in twee delen gepubliceerd, één in 1748, herzien door den Akker zelf en door Christopher Teodósio Walther, en een andere in 1753. In 1819 publiceerde het Britse en Buitenlandse Bijbelgenootschap een volledige derde editie van de Bijbel, in één volume.

Er zijn ook edities gedrukt in de Deense kolonie Tranquebar, daterend van 1719 tot 1765. Dit zijn gedeeltelijke edities van de Bijbel, die werden verkregen naarmate de recensenten hun werk afmaakten.